ลักษณะทางพฤกษศาตร์
ลำต้น
ไม้ยืนต้นหรือกึ่งอาศัย ประเภทผลัดใบ สูง 5-15 เมตร เปลือกบางและเรียบ สีเทาหรือสีน้ำตาลอมเทา แตกเป็นแผ่นหรือเป็นรอยแตกตามแนวยาวของลำต้น
ใบ
ใบเดี่ยว เรียงเวียนสลับ รูปรีแกมรูปไข่ ปลายใบเรียวแหลม โคนใบมนหรือเบี้ยว ขอบใบเรียบหรือหยักเล็กน้อย ใบรูปรีแกมรูปไข่ ยาว 2-11 ซม. แผ่นใบหนาสีเขียวเรียบเป็นมัน
ดอก
ดอกสีขาวอมเหลือง ออกตามซอกใบ มีขนาดเล็กอยู่ภายในฐานรองดอกรูปทรงกลมคล้ายผล ขนาด 0.5-1.8 ซม.ผิวเกลี้ยงหรือมีขนประปราย ออกดอกเดี่ยวหรือเป็นคู่จานข้างกิ่ง ไม่มีกลีบดอก ช่อดอกของไทรคือผลที่ยังไม่สุก ออกดอกช่วงเดือน มิถุนายน-สิงหาคม
ผล
ผลกลุ่มชนิดพิเศษ ผลรูปทรงกลมหรือรี ออกเดี่ยว ๆ หรือเป็นคู่ตามซอกใบ ขนาดประมาณ 0.8 ซม. ผลอ่อนสีเขียวผลสุกสีเหลืองอมส้ม และเปลี่ยนเป็นสีแดงเข้มหรือม่วง ออกผลช่วงเดือน มิถุนายน-สิงหาคม
การกระจายพันธุ์
เป็นพันธุ์ไม้ต่างถิ่น มีถิ่นกำเนิดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ โดยเฉพาะในประเทศอินเดีย, ศรีลังกา
การใช้ประโยชน์
นิยมปลูกเป็นไม้ประดับ ให้ร่มเงาและความสวยงาม
อ้างอิง
http://www.qsbg.org/database/botanic_book%20full%20option/search_detail.asp?Botanic_ID=2433 http://www.st.buu.ac.th/botany/doc/2565/023%E0%B9%84%E0%B8%97%E0%B8%A3%E0%B8%A2%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%A2%E0%B9%83%E0%B8%9A%E0%B9%81%E0%B8%AB%E0%B8%A5%E0%B8%A1.pdf
http://qsbg.org/database/botanic_book%20full%20option/search_detail.asp?Botanic_ID=2433