ลักษณะทางพฤกษศาตร์
ลำต้น
ไม้ยืนต้น ประเภทผลัดใบ สูง 10-20 เมตร เปลือกหนาและหยาบ สีน้ำตาลและสีเทาเข้ม แตกเป็นร่องตามยาวและเป็นสะเก็กหนา
ใบ
ใบเดี่ยว เรียงสลับ รูปไข่หรือรูปรี ปลายใบแหลม โคนใบมน ขอบใบเรียบ ใบมีรูปไข่ หรือรูปรี กว้างประมาณ 4-8 ซม. และยาวประมาณ 10-15 ซม.
ดอก
ดอกเล็กสีขาวหรือครีมอ่อน และมีกลิ่นหอมแรง ดอกมี 5 กลีบที่เรียงเป็นรูปดาว กลีบมีลักษณะเรียวแหลม ออกดอกช่วงเดือน กุมภาพันธ์-เมษายน
ผล
ผลเดี่ยว รูปกระสวย มีปีกสั้น 2 ปีก ปีกยาว 3 ปีก สีเขียวเมื่อแก่สีแดงน้ำตาล ออกผลช่วงเดือน พฤษภาคม-กรกฎาคม
การกระจายพันธุ์
เป็นพันธุ์ไม้ท้องถิ่นของประเทศไทยและภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ พบได้ตามป่าเบญจพรรณและป่าดิบแล้งทั่วไปในภาคเหนือ
การใช้ประโยชน์
นิยมปลูกเป็นไม้ประดับ ให้ร่มเงาและความสวยงาม เปลือกต้มน้ำกินเป็นยาฝาดสมาน แก้ท้องเดินและลำไส้อักเสบ เป็นไม้เนื้อแข็ง สามารถนำมาใช้ในการก่อสร้างและทำเครื่องมือต่าง ๆ ได้
อ้างอิง
http://qsbg.org/database/botanic_book%20full%20option/Search_detail.asp?Botanic_ID=825 https://www.gbif.org/species/4097162
http://qsbg.org/database/botanic_book%20full%20option/Search_detail.asp?Botanic_ID=825