ขี้อ้าย
ชื่อ
ขี้อ้าย
ชื่อสามัญ
-
ชื่อท้องถิ่น
กำจาย(เชียงใหม่) คำเจ้า, ปู่เจ้า, พระเจ้าหามก๋าย, หามก๋าย, สลิง(ภาคเหนือ)
ชื่อวิทยาศาสตร์
𝙏𝙚𝙧𝙢𝙞𝙣𝙖𝙡𝙞𝙖 𝙣𝙞𝙜𝙧𝙤𝙫𝙚𝙣𝙪𝙡𝙤𝙨𝙖 Pierre
ลักษณะทางพฤกษศาตร์
ลำต้น
ไม้ต้น สูง 3 - 10 เมตร เปลือกต้นแตกเป็นร่องตื้น โคนต้นมีพูพอนขนาดเล็ก
ใบ
ใบเดี่ยว ออกเรียงสลับ หรือเกือบตรงข้าม แผ่นใบรูปไข่ โคนใบสอบเรียว ปลายใบแหลม ขอบใบเรียบ กว้าง 3 - 6 เซนติเมตร ยาว 6 - 10 เซนติเมตร เนื้อใบบางคล้ายกระดาษ มีต่อม 1 คู่ บริเวณโคนใบ
ดอก
ดอกช่อ แบบช่อแยกแขนง ออกตามปลายกิ่ง ดอกย่อยขนาดเล็ก จำนวนมาก กลีบเลี้ยงโคนเชื่อมติดกันเป็นหลอด ปลายแยกออกเป็น 5 แฉก ผิวด้านในมีขนประปราย ไม่มีกลีบดอก เกสรเพศผู้ 10 อัน เกสรเพศเมีย 1 อัน
ผล
ผลเดี่ยว แบบผลแห้ง เมื่อแก่แล้วไม่แตก ลักษณะเป็นรูปขอบขนาน มีปีก 3 ปีก แผ่กว้างเป็นแผ่น เมล็ดรูปรี จำนวน 1 เมล็ด
การกระจายพันธุ์
พบในป่เบญจพรรณ ป่าดิบแล้ง ที่ความสูงไม่เกิน 1000 เมตร จากระดับน้ำทะเล ออกดอกช่วงกรกฎาคม-สิงหาคม ออกผลช่วงพฤศจิกายน-ธันวาคม
การใช้ประโยชน์
ใช้เป็นสมุนไพร
อ้างอิง
http://biodiversity.forest.go.th/index.php?option=com_dofplant&id=1762&view=showone&Itemid=132