เส้นทางศึกษาธรรมชาติต้นไทรใหญ่ ระยะทาง 2.5 กิโลเมตร (ไป-กลับ) ความสูง 1,050-1,130 เมตร จากระดับน้ำทะเล เส้นทางนี้จะพาผู้เดินชมผ่านผืนป่าที่มีความอุดมสมบูรณ์ มีต้นไม้ใหญ่ปกคลุมตลอดทาง โดยมีต้นไทรใหญ่ที่มีอายุนับร้อยปีเป็นจุดเด่นสำคัญของเส้นทาง ตลอดการเดินทางจะได้สัมผัสความหลากหลายของพืชพรรณและสัตว์ป่าท้องถิ่นในระบบนิเวศธรรมชาติ
ยางปาย (𝘿𝙞𝙥𝙩𝙚𝙧𝙤𝙘𝙖𝙧𝙥𝙪𝙨 𝙘𝙤𝙨𝙩𝙖𝙩𝙪𝙨 C. F. Gaertn.) เป็นไม้ยืนต้นขนาดใหญ่ สูง 20-40 เมตร ลำต้นตรง เปลือกหนา สีน้ำตาลปนเทาถึงน้ำตาลเข้ม แตกเป็นสะเก็ด เรือนยอดแผ่ค่อนข้างกลม ให้ร่มเงา และเป็นแหล่งที่อยู่อาศัยของสัตว์หลายชนิด เช่น นกและกระรอก
กล้วยป่า (𝙈𝙪𝙨𝙖 𝙖𝙘𝙪𝙢𝙞𝙣𝙖𝙩𝙖 Colla) เป็นพืชพื้นเมืองที่พบทั่วไปในป่าเขตร้อน มีลำต้นสูงและผลขนาดเล็ก นิยมนำมาใช้ในด้านอาหารและสมุนไพร โดยเฉพาะรากและใบที่มีสรรพคุณในการบรรเทาอาการท้องเสียหรือปวดท้อง นอกจากนี้ กล้วยป่ายังนำมาใช้ประโยชน์ในงานหัตถกรรม เช่น ทำเชือกหรือวัสดุก่อสร้างจากเส้นใยธรรมชาติ ใบและผลกล้วยยังเป็นแหล่งอาหารของสัตว์ป่าหลายชนิด
จอมปลวก คือ กองดินหรือโครงสร้างที่ปลวกสร้างขึ้นจากดิน น้ำลาย และมูลของพวกมันเพื่อเป็นที่อยู่อาศัย มักพบในป่าและทุ่งหญ้า ดินจากจอมปลวกอุดมไปด้วยแร่ธาตุ ช่วยเพิ่มความอุดมสมบูรณ์ให้กับดินโดยรอบ และมีบทบาทสำคัญในระบบนิเวศ ภายในจอมปลวกบางแห่งมีอุณหภูมิคงที่ตลอดปี
สลีนก หรือสลีดง (𝘽𝙖𝙡𝙖𝙠𝙖𝙩𝙖 𝙗𝙖𝙘𝙘𝙖𝙩𝙖 (Roxb.) Esser) เป็นไม้ยืนต้น สูง 20 เมตร พบได้ในป่าที่ระดับความสูงตั้งแต่ 700 เมตรขึ้นไปจากระดับน้ำทะเล ผลเป็นผลสดเดี่ยว ลักษณะกลม เมื่อสุกจะมีสีม่วงดำ และเป็นแหล่งอาหารสำคัญของสัตว์ป่าหลายชนิด
เห็ดกรวยทองตะกู (𝙈𝙞𝙘𝙧𝙤𝙥𝙤𝙧𝙪𝙨 𝙭𝙖𝙣𝙩𝙝𝙤𝙥𝙪𝙨 (Fr.) Ktz.) เป็นเห็ดที่ไม่สามารถรับประทานได้ ดอกเห็ดเมื่อโตเต็มที่มีลักษณะคล้ายกรวยปากกว้าง ผิวมันวาว มีริ้วบาง ๆ เรียงเป็นรัศมีและย่นเล็กน้อย มักพบขึ้นตามกิ่งไม้แห้งที่ร่วงหล่นบนพื้นป่า
ต้นไทรใหญ่ หรือไทรกร่าง (𝙁𝙞𝙘𝙪𝙨 𝙖𝙡𝙩𝙞𝙨𝙨𝙞𝙢𝙖 Blume) ได้รับฉายาว่า "นักบุญแห่งผืนป่า นักฆ่าแห่งพงไพร" เพราะแม้จะให้ร่มเงาและผลไม้แก่สัตว์ป่านานาชนิด แต่ก็มีลักษณะการเจริญเติบโตที่เกาะต้นไม้อื่น แล้วค่อย ๆ โอบรัดจนต้นไม้เจ้าบ้านตายลง ผลของไทรมีลักษระเป็นผลสด สีเขียวเมื่อยังดิบ และเปลี่ยนเป็นสีเหลืองเมื่อสุก รับประทานได้รสชาติหวาน เป็นแหล่งอาหารสำคัญของนก ลิง และสัตว์ป่าอื่น ๆ
กลิ้งกลางดง 𝙎𝙩𝙚𝙥𝙝𝙖𝙣𝙞𝙖 𝙫𝙚𝙣𝙤𝙨𝙖 (Blume.) Spreng. หรือที่รู้จักกันอีกชื่อว่า “กระท่อมเลือด” หรือ “สบู่เลือด” เป็นไม้เลื้อยที่พบขึ้นทั่วไปในป่าเบญจพรรณและป่าดิบแล้ง มีลำต้นและเถาเลื้อยไปตามพื้นหรือพันไม้พุ่มอื่น มีลักษณะเด่นคือ “ผลพิเศษ” หรือส่วนสะสมอาหารที่อยู่ตามซอกใบ ลักษณะกลม ผิวขรุขระ สีน้ำตาล พืชชนิดนี้นิยมใช้ในสมุนไพรพื้นบ้าน โดยนำ้ผลพิเศษมาต้มน้ำดื่ม ใช้ลดไข้ในเด็กและบรรเทาอาการหอบหืด
กิ้งกือหลังแบน หรือ ตะเข็บแดง ได้รับฉายาว่า "ผู้เก็บกวาดผืนป่า" พบได้ในป่าดิบชื้นของประเทศไทยและประเทศแถบเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ อาศัยอยู่ตามพื้นดินหรือ่บริเวณที่มีความชื้นสูง กินซากพืชเป็นอาหาร กิ้งกือชนิดนี้มีบทบาทสำคัญในกระบวนการย่อยสลาย ช่วยปรับสมดุลระบบนิเวศ และยังเป็นตัวบ่งชี้ความอุดมสมบูรณ์ของผืนป่าอีกด้วย
ตองสาด (𝙋𝙝𝙧𝙮𝙣𝙞𝙪𝙢 𝙥𝙪𝙗𝙞𝙣𝙚𝙧𝙫𝙚 Blume) เป็นพืชล้มลุก มักขึ้นตามบริเวณริมน้ำ มีใบขนาดใหญ่ ขอบใบเรียบ ผิวใบเรียบมัน คนภาคเหนือในอดีตใช้ใบตองสาดเป็นภาชนะห่อข้าว
บอระเพ็ด (𝙏𝙞𝙣𝙤𝙨𝙥𝙤𝙧𝙖 𝙘𝙧𝙞𝙨𝙥𝙖 (L.) Miers ex Hook.fil. & Thomson) เป็นไม้เถาเลื้อยที่พบได้ทั่วไปในป่าร้อนชื้นของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ลำต้นมีลักษณะเป็นปุ่มปม ผิวขรุขระ และมีรสขมจัด บอระเพ็ดเป็นสมุนไพรพื้นบ้านที่นิยมมาใช้บำรุงร่างกาย ลดไข้ แก้อาการร้อนใน และช่วยลดระดับน้ำตาลในเลือด